به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، تفاوت سند رسمی و عادی ملک:
تفاوت سند رسمی و عادی ملک؛ در قانون مدنی ایران، مطابق ماده ۱۲۸۶، دو نوع سند وجود دارد: سند عادی و سند رسمی. اما این‌که سند عادی چیست؟ چه کاربردهایی دارد؟ چه تفاوت‌هایی با سند رسمی دارد؟ چگونه می‌تواند تبدیل به سند رسمی شود؟ آیا سند عادی ملک قابلیت تبدیل‌شدن به سند رسمی را دارد؟ قولنامه ملک سند عادی محسوب می‌شود یا سند رسمی؟ روش تبدیل سند عادی به سند رسمی و سؤالاتی از این دست، دانستنی‌های حقوقی مهم هستند که موضوع این مقاله اند و در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. بنابراین تا پایان این مقاله با ما همراه باشید!
دانستنی‌های حقوقی مهم در مورد سند
تفاوت سند رسمی و عادی ملک: یکی از دانستنی‌های حقوقی مهم در قوانین مدنی ایران، موضوع سند است که در ادامه آن را شرح خواهیم‌داد. مطابق قانون ۱۲۴۸ قانون مدنی، سند به معنای هر نوشته‌ای است که به هنگام طرح دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد. در لغت‌نامه‌های فارسی، سند به معنای نوشته‌ای است که بیان‌کننده وام یا طلب شخصی معین است یا مطلبی را اثبات می‌کند.
بنابراین هر نوع دست‌نوشته و مدرکی که در محافل قضائی و دادگاه قابل دفاع، قابل استناد و قابل بررسی باشد در حکم یک سند است و صاحب سند می‌تواند از راه‌های قانونی با توجه به مفاد سند، حق خود را مطالبه کند.
تفاوت سند رسمی و عادی ملک؛ به طور عادی سند دو ویژگی دارد: مکتوب است یا به صورت نوشته است و به هنگام طرح دعوی و دفاع در دادگاه، قابلیت استناد دارد. بنابراین این دو شرط باعث می‌شوند که یک دست‌نوشته سند محسوب شود. بنابراین اگر دلایلی که می توانند مدعی سند باشند به صورت مکتوب نباشند( شفاهی) یا بنا به رأی دادگاه، استناد به آن نوشته مکتوب ممکن نباشد، آن نوشته سند محسوب نمی‌شود.
حال همین سند می‌تواند به سند عادی یا سند رسمی تبدیل شود که در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد.
سند عادی چیست؟ سند رسمی چه ویژگی‌هایی دارد؟
مطابق قوانین و آیین‌نامه‌های دادرسی مدنی، چنانچه سندی ویژگی‌های سند رسمی را دارا و شرایط رسمی بودنش فراهم باشد، سند رسمی است و چنانچه فاقد این شرط باشد، عادی محسوب می‌شود. حال باید دید چه ویژگی‌هایی یک سند را رسمی به حساب می‌آورد؟ این نکته از دانستنی‌های حقوقی مهم است که به هنگام خرید ملک توجه به آن برای خریدار و فروشنده و همچنین مشاور املاک از ضروریات است.
ویژگی‌های سند رسمی چیست؟
مطابق قانون ۱۲۸۷ قوانین مدنی، هر سندی که در اداره ثبت اسناد و املاک یا دفاتر رسمی یا توسط مأموران رسمی در حدود صلاحیت‌شان تنظیم شده‌باشد، رسمی محسوب می‌شود. با این توضیحات، سند رسمی با این سه ویژگی تعریف و شناخته می‌شود.
- در حضور مأموران رسمی تنظیم شده‌باشد.
- مأمور صلاحیت انجام تنظیم سند را داشته‌باشد.
- مقررات تنظیم سند به درستی رعایت شده‌باشد.
بر این اساس، هر سندی که فاقد این ویژگی‌ها باشد که پیش‌تر در قانون ۱۲۸۷ گفته‌شد، سند عادی محسوب می‌شود. بنابراین مطابق قانون ۱۲۸۹ قوانین مدنی، سندی که شرایط سند رسمی را نداشته‌باشد، سند عادی است.
یکی دیگر از دانستنی‌های حقوقی مهم این است که مطابق قانون ۱۲۹۳ قوانین مدنی، چنانچه سندی توسط یکی از مأموران رسمی تهیه و تنظیم شده‌باشد ولی مأمور صلاحیت تنظیم آن را نداشته بوده‌باشد، یا به هنگام تنظیم سند ترتیبات مقرر قانونی را رعایت نکرده‌باشد، حتی اگر سند مزبور مهر و امضای طرف را دارا باشد، باز هم سند عادی محسوب می‌شود.
تفاوت سند رسمی و عادی ملک
تفاوت سند رسمی و عادی ملک در چند مورد به شرح زیر است:
- سند رسمی قدرت اجرایی دارد در حالی که سند عادی فاقد آن است.
- تاریخ سند رسمی به لحاظ طرفین دعوی و افراد ثالث معتبر است در حالی‌که در سند عادی تاریخ سند برای اشخاص ثالث فاقد اثر و اعتبار است که این مهم‌ترین تفاوت این دو سند محسوب می‌شود و از دانستنی‌های حقوقی مهم است.
- انجام معاملات ساده در مسائل روزمره و تنظیم آن بر روی برگه‌ای بدون حضور و دخالت مأمور رسمی و امضای او، حکم سند عادی را دارد.
- هر نوشته‌ای حتی اگر دارای مهر، امضاء و اثر انگشت باشد ولی ویژگی‌های سند رسمی را که در قانون ۱۲۸۷ توضیح داده‌شد را نداشته‌باشد، سند عادی محسوب می‌شود. بارزترین و ساده‌ترین شکل سند عادی که بسیار هم کاربردی است، قولنامه‌ای است که قبل از تنظیم رسمی، میان خریدار و فروشنده یا مالک و مستأجر منعقد می‌شود.
- تفاوت و مزیت سند رسمی با سند عادی این است که سند رسمی آن‌قدر محکم است که بر عکس سند عادی، ادعای انکار و تردید به آن وارد نیست.
- منبع خبر : ملک هفت
