به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، موزه هنر های معاصر تهران در ضلع شمالی بلوار کشاورز و غرب پارک لاله واقع شده است و درسال ۱۳۵۶، فعالیت فرهنگی و هنری خود را آغاز کرد. این موزه در زمینی به وسعت ۲۰۰۰ مترمربع و پیرامون آن فضایی سبز و زیبا موسوم به پارک مجسمه با تندیس‌هایی ارزشمند از هنرمندان پر آوازه معاصر ایران و جهان قرار گرفته‌است.
ساختمان موزه ،که یکی از نمونه‌های با ارزش و کم همتای معماری نوین ایران است، با الهام از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی آن بنا شده است. طراحی و معماری این بنا به دست کامران دیبا انجام گرفته است. هشتی، چهارسو، معبر و گذرگاه از جمله عناصر چشم‌نوازی هستند که بازدیدکنندگان هنر دوست را به تأمل در هنر و فرهنگ ایران زمین وا می‌دارند. موزه هنر های معاصر مرکز فعالیت‌ها و رویدادهای مهم هنری ایران در زمینه هنرهای تجسمی به شمار می آید.
گالری موزه مکان برگزاری نمایشگاه‌های مختلف هنری است. به هنگام برپایی هر نمایشگاه، یک یا دو گالری نیز به نمایش گنجینه‌هایی از هنرمندان بزرگ جهان اختصاص می‌یابد.
تاریخچه ساخت موزه هنر های معاصر
اندیشه ساختن مکانی در ایران برای نمایش آثار هنر معاصر ایرانی و خارجی را نخستین بار کامران دیبا، معمار و نقاش و پسرعموی فرح پهلوی، ملکه ایران در دوره محمدرضا شاه پهلوی، در گفتگوهای مستمرش با فرح پهلوی مطرح کرد.
فرح پهلوی نیز طرح ساخت موزه‌ای برای هنر معاصر در تهران را با شاه و امیرعباس هویدا، نخست وزیر وقت، در میان گذاشت. وی پیشنهاد کرده بود که هنگام سرشاری خزانه، بهترین زمان خرید آثار نوین و نیز سنتی و باستانی است. بنا شد تا بنای دو موزه، یکی برای هنر نوین و دیگری با نام موزه فرش برای نمایش آثار سنتی دستبافت ایرانی، در بخش‌هایی از پارک فرح (پارک لاله کنونی) گذاشته شود.
کامران دیبا همچنین با کمک همکارانش آغاز به طراحی معماری موزه بر بنیاد اصول نوین و با نگاه به فرهنگ ایرانی کرد. «دفتر مخصوص شهبانو» در آن هنگام هزینه ساخت موزه را در اختیار کامران دیبا گذاشت. این هزینه، بیش از ۷٫۲ میلیون دلار تنها برای ساختمان تخمین زده شده است. اگرچه ایده اصلی ساخت موزه را دیبا سال‌ها پیشتر ارائه کرده بود، تا پیش از تحویل هزینه ساخت از سوی سازمان برنامه و بودجه کشور، ساخت و سازی صورت نگرفت. در نهایت در ۱۳۵۶ کارِ ساختمان موزه به پایان رسید و در ۲۲ مهر، برابر با زادروز فرح پهلوی، موزه با حضور میهمانان ویژه‌ای چون خود محمدرضاشاه و فرح پهلوی، نلسون آلدریچ راکفلر، معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، تامس مسر رئیس موزه گوگنهایم و دو ویلد رئیس موزه اشتدلیک آمستردام گشایش یافت.
این موزه در خارج از ایران با عنوان «TMoCA» (برگرفته از سرواژگان عبارت «Tehran Museum of Contemporary Art») شناخته میشود.
سبک طراحی موزه هنر های معاصر تهران
ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران از سنگ و بتن ساخته شده است و میشود گفت که یک بنای پست مدرن نیز هست چرا که به گونه ای مینیمال و مدرن از عناصر معماری سنتی و کهن ایرانی در کنار هم استفاده کرده است.
مساحت موزه به صورت کلی۸۵۰۰ متر مبع میشود. در بررسی پلان ها ۹ گالری با اندازه های بزرگ و کوچک متغیر اند و در خدمت نمایش آثار هنری تجهیز شده اند.
مساحت سطح کلی دیوار ها نیز به ۲۵۰۰ متر مربع می رسد.
فرم های بادیگیری شکل در حرکت های فرمی و جذابیت های بصری ظاهری که برای بنا داشته به خوبی نقش خود را ایفا میکنند. فرم هایی که با بهره گیری از معماری ایرانی در گذشته وظیفه تهویه و جریان باد را داشته اما در این بنا به خوبی عامل انتقال نور و تامین روشنایی را برعهده دارند.
بازی نور و سایه ها و شاید اندک بودن نور در فضا که جزو ملزومات فضا های فرهنگی و هنری هستند و این کار با حضور نورگیر های بادگیر شکل موزه هنر های معاصر تهران، به خوبی تامین شده است، همگی بازدید کننده را به یک گردش لذت بخش برای دیدن آثار و گالری ها در موزه دعوت میکنند.
کتابخانه موزه هنر های معاصر تهران
علاوه بر گنجینه دائمی موزه با بیش از ۴۰۰۰ اثر ارزشمند و یگانه از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان، آثار باغ تندیس، گنجینه عکس و سینماتک که آن را در ردیف یکی از ارزشمندترین جاهای دیدنی استان تهرانبرای اهالی هنر قرار میدهد، موزه هنرهای معاصر تهران دارای کتابخانه‌ای تخصصی است. این کتابخانه در پایان شیب‌راهی قرار دارد که به بخش های امور اداری و هنری می‌‌رسد.
در مخزن این کتابخانه نزدیک ۵۰۰۰ کتاب فارسی و غیرفارسی وجود دارد که موضوعات هنری گوناگونی چون معماری، نقاشی، طراحی، ارتباط تصویری، عکاسی، سینما و جز اینها را پوشش میدهد. رده‌بندی کتاب‌‌های این کتابخانه به صورت رده‌بندی کنگره (LC) است و تنها اعضا می‌‌توانند از آن استفاده کنند. عضویت در این کتابخانه، ویژه دانشجویان و پژوهشگران رشته هنر است.
