به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، شهرهای گمشده زیادی در گوشه و کنار دنیا وجود دارند که قرن‌ها قبل متروکه شده‌اند. این شهرها به دلایل مختلفی به فراموش سپرده شده‌اند؛ ولی بناهای تاریخی به جامانده در آنها، یادآور شکوه و عظمت این شهرها است و گردشگران را از سراسر دنیا برای دیدن آنها به سوی خود می‌کشد.
این شهرهای گمشده در گوشه و کنار دنیا جزو محبوب‌ترین مقصدهای گردشگری هستند. در ادامه تعدادی از آنها را معرفی می‌کنیم.
پترا، اردن
پترا در دوران پیش از تاریخ مسکونی بوده و توسط نبطی‌ها در دل صخره‌ها تراشیده شده است. ورودی این شهر باستانی، بسیار چشم‌گیر و خیره‌کننده است. و بعد از عبور از دره‌های باریک، شما را با زیبایی و شکوه خود، شگفت زده می‌کند. نبطی‌ها این شهر را در قرن چهارم پیش از میلاد مسیح به عنوان پایتخت خود ساخته‌اند. پترا، برترین جاذبه گردشگری اردن است. که بازدید از آن را نباید از دست بدهید. مساحت این شهر باستانی بسیار زیبا ۲۶۴ کیلومتر مربع است.
پمپئی و هرکولانیوم، ایتالیا
در سال ۷۹ میلادی این دو شهر بر اثر فوران آتشفشان وزوو نابود شدند. تا ۱۷ قرن، این دو شهر زیر خاک و خاکستر مدفون بودند. امروزه این دو شهر با ماشین حدود ۲۰ دقیقه از هم فاصله دارند. با گشت و گذار در این دو شهر می توانید نقاشی‌های دیواری به جا مانده، خانه‌های قدیمی و حتی اجسادی که به شکل تندیس‌های سنگی درآمده‌اند از نزدیک ببینید و سری به معبد آپولو بزنید.
هرکولانیوم و پمپئی در سال ۱۹۹۷در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.
آنگکور (Angkor)، کامبوج
شهر آنگکور (Angkor) در کامبوج امروزی واقع شده. و از سالهای ۸۰۰ تا ۱۴۰۰ میلادی مرکز امپراتوری خمر بود. این شهر بزرگ پس از حمله ارتش تایلند در سال ۱۴۳۱ آهسته آهسته رها شد. و هزاران معبد بودایی که در جنگل‌ها ساخته شده بودند، توسط مردم رها شدند.
این شهر تا سالهای ۱۸۰۰ دست نخورده بود. تا زمانی که گروهی از باستان شناسان فرانسوی شروع به مطالعه آن کردند. آنگکور و محیط اطراف آن بزرگ‌ترین رقیب لس آنجلس به عنوان بزرگ‌ترین شهر پیش از صنعتی شدن جهان شناخته شده. و معبد مشهور آن وات (Wat) به عنوان بزرگ‌ترین بنای مذهبی موجود شناخته می‌شود.
شهر گمشده تیواناکو (Tiwanaku)
تیواناکو که در نزدیکی ساحل جنوب شرقی دریاچه تیتیکاکا در بولیوی قرار گرفته، یکی از مهم ترین پیشگامان امپراتوری اینکا به شمار می رود. این شهر در طول سال های ۳۰۰ پیش از میلاد تا ۳۰۰ پس از میلاد، مرکزی علمی و فلسفی برای بسیاری از مردم بود.
جمعیت آن نیز در قرن های هفتم و نهم میلادی به تدریج گسترش پیدا کرده. و به یک قدرت منطقه ای مهم در آند جنوبی تبدیل شد. به طوری که جمعیتی نزدیک به ۱۵ تا ۳۰ هزار نفر در آن زندگی می کردند. بعد از سال ۱۰۰۰ پس از میلاد و یک تغییر ناگهانی در آب و هوا، تیواناکو به تدریج تمام قدرت خود را از دست داده و متروکه شد.
شهر گمشده پالمیرا
پالمیرا یا شهر درختان نخل برای قرن ها شهری مهم و ثروتمند بود. که در مسیر کاروان های تجاری قرار گرفته و ایران را به بنادر مدیترانه ای سوریه متصل می کرد. زوال تجارت پالمیرا در سال ۲۱۲ آغاز شد؛ وقتی که ساسانیان بر دهانه دجله و فرات مسلط شدند.
سرانجام نیز امپراتور دیولکتیان دیواری بنا کرده و شهر را گسترش داد تا آن را از تهدیدهای ساسانیان مصون بدارد. در این میان پاامیرا در سال ۶۳۴ نیز توسط عرب ها فتح شد و سرانجام در زمان حکمرانی عثمانی ها جز یک دهکده کوچک چیزی از آن باقی نمانده بود. مکان پالمیرا در قرن هفدهم میلادی توسط جهانگردان غربی کشف شد.
تروآ، ترکیه
شهر باستانی تورآ، نزدیک به ۴ هزار سال تاریخ دارد. هاینریش شلیمان، باستان‌شناس آلمانی، در سال ۱۸۷۰ به حفاری در این منطقه پرداخت و چند شهر بنا شده روی هم را پیدا کرد. به نظر می‌رسد شهری که تروآی ۸ نام گرفته محل رخداد جنگ تروآ است که در حماسه ایلیاد اثر هومر از آن یاد شده است.
بعد از ورود به این شهر و گشت و گذار در بین دیوارها و قلعه‌ها و کاخ‌های آن، حتما گنجینه‌های کشف شده در این منطقه را در موزه تروآ ببینید.
هترا (Hatra)
هترا یا الحضر شهری بود نیرومند و بزرگ که تحت تاثیر امپراتوری ایران قرار داشته و پایتخت اولین قلمرو اعراب به شمار می‌رفته است.
این شهر بارها مورد هجوم رومیان قرار گرفت اما به مدد دیوارهای بلند و قطور و همچنین استحکامات تقویت شده‌اش سر تسلیم فرود نیاورد. هترا در سال ۲۴۱ پس از میلاد توسط امپراتور ساسانی شاپور اول تسخیر شده، تخریب شد. خرابه‌های هترا در عراق امروزی و بویژه معبد هلنیستی و معماری رومی آن که با تزئینات شرقی در هم آمیخته گواهی است بر شکوه و بزرگی این شهر در دوران طلایی‌اش.
شهر گمشده چان چان
شهر خشتی چان چان در پرو بزرگ ترین شهر آمریکا پیش از کشف این قاره توسط کریستف کلمب بود. مصالحی که در ساخت این شهر به کار رفته همگی آجرهای خشتی بوده که با الگوهای آرامش بخش سبک عربی یا اسلامی مزین شده بودند.
مرکز شهر نیز از چند دژ با اتاق ها، معابد و مدفن ها تشکیل شده است. شهر چان چان در حدود سال ۸۵۰ پس از میلاد توسط چیموها بنا شده و تا زمان سلطه اینکاها در ۱۴۷۰ پس از میلاد نیز همچنان پابرجا بود. تخمین زده می شود که چیزی در حدود ۳۰ هزار نفر در این شهر زندگی می کرده اند.
