به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، تا چه حد با دنیای معماری آشنا هستید؟ درباره لزوم توجه به معماری در سیستم آموزشی چه می‌دانید؟ متاسفانه تمام سطح شهر های ما از ساختمان های سیاه و سفیدی پر شده است که برای هیچ کس جذابیت بصری ندارد اما بالاخره فردی در ایران پیدا شد و این قاعده را به هم زد و اثری را خلق کرد که باعث شد تا جایزه فستیوال جهانی معماری«W A F» ۲۰۱۴ را دریافت کند. مردم انگلستان ضرب المثلی دارند که می گویند «خارج از جعبه فکر کن» که در حقیقت به این معناست که محدودیت های فکر خود را کنار بگذاریم و سعی کنیم که کمی خلاقیت داشته باشیم. فرشاد مهدی زاده فردی است که به این ضرب المثل عمل کرده است و به راستی در حرفه خودش موفق بوده است.
برای مثال مجموعه شهر رویایی اصفهان و ساختن یک ساختمان مسکونی بسیار خاص در آبادان نشان دهنده این خلاقیت است. با او گفت وگوی کوتاهی درباره شیوه کار و نحوه موفقیتش انجام دادیم.
ابتدا از ورودتان به این حوزه و شروع فعالیت تان توضیح دهید؟
من در سال ۱۳۸۷ از دانشگان آزاد اصفهان در رشته معماری فارغ التحصیل شدم. سپس عازم تهران شدم و در شرکت مشاوره حرکت سیال شروع به کار کردم.
برای کسب تجربه کار در عرصه بین المللی در سال ۱۳۸۹ به استرالیا رفتم و در شرکت معماری Lab Studio به مدت دو سال مشغول به کار شدم که این تجربه کاری برای من بسیار مفید بود. سپس برای ادامه تحصیل به مدرسه عالی معماری کاتالونیا (iaac) در شهر بارسلونا به اسپانیا رفتم و بعد از گذراندن یک دوره فوق لیسانس دیگر در زمینه طراحی شهری به ایران برگشتم و کار حرفه یی خودم را در ایران به طور مستقل شروع کردم. البته در تمام این مدت به فعالیت های آکادمیک مانند تدریس در ورک شاپ ها و دانشگاه های بین المللی هم مشغول بودم.
آیا زمانی که شروع به کار کردید تصور چنین موفقیتی را در این سطح داشتید؟
فرشاد مهدی زاده می‌گوید: راستش زمانی که فارغ التحصیل شدم تنها یک آرزو داشتم. آرزوی من این بود که بتوانم روزی کنار یک استاد معماری با تجربه و حرفه یی کار کنم.
برای خیلی از معماران جوان این سوال مطرح است که شما چگونه وارد بازار کار شده اید؟ لطفا کمی روند موفقیت و سیر تحولی کار خود راتوضیح دهید. بسیاری از معماران جوان در این سرگشتگی به سر می برندکه چه زمانی می توانند به طور مستقل کارخود را شروع کنند؟
ورود من به کار حرفه یی با ارایه پروژه های دانشجویی بود که با حوصله و ظرافت بالایی طراحی شده بودند. یکی از بزرگ ترین مشکلات قشر جوان معمار بی انگیزگی در دوران دانشجویی است، که البته به نظر من دلیل آن گسترش بی رویه مراکز آموزشی معماری بی کیفیت و بدون امکانات درکشور ما است.
علاقه به کار حرفه یی کاملا منطقی است ولی حرفه یی ترین و مهم ترین مقطع معماری دوران دانشجویی است که باید به صورتی کاملا جاه طلبانه و با حرفه یی دیدن پروژ ه ها سپری شود. چراکه هر پروژه دانشجویی پتانسیل تبدیل شدن به اثری بین المللی را دارد و امروزه شاهد پروژه های دانشجویی بسیار مطرحی در سطح بین المللی هستیم.
فرشاد مهدی زاده افزود: ولی درایران همیشه تصور بر این است که بعد از اتمام درس و در بازار کاراتفاقی خاص رخ می دهد که از نظر من اصلااین طرز فکرصحیح نیست. نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا پروژه های دانشجویی پروژه هایی خلاقانه تر، بکر تر و دور از محدودیت های بازار کار هستند. پروژه های دانشجویی بستری مناسب برای رشد خلاقیتند.
شما جایزه بسیار ارزشمندی را گرفتید، سوال دیگر این است که در این بنا تا چه حد از معماری ایرانی استفاده کردید؟
هر زمانی که یک معماری در بستر خود و با هدف پاسخگویی به اقلیم ونیازهای مردمان آن منطقه شکل بگیرد می توانیم اذعان کنیم که این اثرمعماری متعلق به آن شهر یا کشور است. با توجه به اینکه مجموعه تجاری شهر رویاها پاسخی درست به بستر و با توجه به فرهنگ خرید و تفریح مردم اصفهان طراحی شده است در نتیجه معماری این اثر نه تنها درسطح بین المللی یک معماری ایرانی (البته چهره نوین معماری ایرانی) است بلکه در سطح ایران هم یک شخصیتی کاملااصفهانی دارد.
سبک معماری شما چیست؟
فرشاد مهدی زاده در پاسخ می‌گوید: امروزه در دنیای معماری دیگر سبکی وجود ندارد و شخصیت هر اثر معماری وابسته به معمار، بستر و جغرافیای آن معماری است. بهتر بگویم معماری من معماری فرشاد مهدی زاده است و البته در مورد اثر مجموعه تجاری شهر رویاها معماری فرشاد و رهاست.
شما در این کار از ظرفیت های جالبی مثل گنبد استفاده کردید، آیا این ظرفیت ها مفهوم خاصی نیز دارند؟
در حقیقت ما از طاق استفاده کردیم و به طور کامل تر از مدل چهارطاقی استفاده کردیم که در ایران قدمتی هزاران ساله دارد. هدف اصلی استفاده از این طرح رسیدن به فضایی نزدیک به شخصیت بازار اصفهان بوده است تا نه تنها به عنوان یک مرکز تجاری بلکه به عنوان یک فضایی برای سرگرمی درکنار شهر رویاها عمل کند. به همین خاطر ما مدل چهارطاقی را جایگزین مدل معمولی و متداول ساختمان بتنی موجود کردیم.
چرا ما آثار بیشتری را مانند کار های هنری شما در سطح شهر نمی بینیم؟ ساختمان هایی که در شهرهای ایران ساخته می شوند معمولایک شکل هستند و جذابیت بصری ندارند.
لزوم توجه به معماری در سیستم آموزشی بسیار مهم است. معماری هر کشور و شهری نتیجه خواسته و دید ساکنانش نسبت به معماری است. معماری باید به مردم آموزش داده شود نه در دانشگاه بلکه از مقاطع ابتدایی. در سیستم آموزشی ما هیچ اهمیتی به معماری، موسیقی و کلا هنر داده نمی شود.
فرشاد مهدی زاده می‌گوید: بنابراین مردم یعنی کسانی که شهرها را می سازند ایده یی نسبت به یک معماری خوب ندارند برای همین است که ما در شهرهای ایران معماری هایی مثلا با تزیینات کلاسیک اروپایی می بینیم در صورتی که هیچ وقت در پاریس شما یک ساختمان بلندمرتبه که تزیینات صفوی داشته باشد نمی بینید چون در درجه اول مردم آن را یک عنصر غلط برای شهرشان می دانند و در مرحله بعد ارگان هایی مثل شهرداری این وظیفه را دارند که در راستای زیبا سازی شهر ها تلاش کنند و برای ساختن بناها از طرح های معماران خلاق استفاده کنند.
در نهایت به عنوان آخرین سوال، آینده معماری ایران را چگونه می بینید؟
فکر می کنم مراکز آموزشی معماری ایران از مراکز آموزشی ایالات متحده هم بیشتر است و این از نظر من نکته مثبتی نیست. من مطمئن هستم که ما این تعداد استاد معماری نداریم که بخواهیم به این اندازه دانشجو پرورش دهیم. دانشجویان معماری در ایران کاملانسبت به اتفاقات و جریان های معماری در دنیا بیگانه هستند و این به دلیل بیگانه بودن اساتید معماری نسبت به آموزش معماری است و ما شاهد تاثیر این سیستم آموزشی غلط بر چهره شهرها خواهیم بود، لذا به همین خاطر است که لزوم توجه به معماری در سیستم آموزشی بسیار حائز اهمیت است.
- منبع خبر : صدای معمار
