بحران موزه‌ها در غرب

به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم،بیش از یک ماه پس از بازگشایی بیشتر موزه‌های معتبر نیویورک برای بازدید عموم، حالا آنها یک بحران جدی را با کاهش ظرفیت ۲۵ درصدی که توسط دولت اعمال شده تجربه‌ می‌کنند. در حالی که موزه‌های شهر نیویورک با نوید تجربه‌ای ایمن از بازدیدکنندگان استقبال می‌کنند، اما مدیران این موزه‌ها در پشت صحنه با نگرانی به این موضوع فکر می‌کنند که تا چه مدت می‌توانند بدون اینکه کاهش قابل توجهی در کارمندان و برنامه‌ها داشته باشند به حیات خود ادامه دهند.

نیویوریک تایمز در گزارشی به بررسی وضعیت موزه‌‌ها این شهر در پی همه‌گیری ویروس کرونا و پس از بازگشایی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی پرداخته است. موزه‌های مهم این شهر که هرساله در فصل تابستان میزبان میلیون‌ها بازدیدکننده بودند پس از گذشته یک ماه پس از دستور بازگشایی توسط دولت این کشور، تنها می‌تواند از ۲۵ درصد ظرفیت خود برای میزبانی علاقمندان به هنر استفاده کنند و این موضوع بحران جدی دیگری را برای این موزه‌ها فراهم کرده است.

اگرچه برخی از طرفداران هنر، سیاستمداران را تشویق می‌کنند که به موزه‌ها اجازه دهند تعداد بازدیدکنندگان‌شان را افزایش دهند، اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که به زودی این محدودیت‌ها کاهش یابد.

متروپولیتن اعلام کرده که حدود ۹۱ هزار و ۵۰۰ نفر در ماه سپتامبر از این موزه بازدید کرده‌اند، در حالی که در ماه سپتامبر سال گذشته ۳۸۱ هزار و ۵۰۰ نفر از این موزه دیدن کرده بودند؛ بر همین اساس مدیران این موزه نگران هستند که محدودیت ظرفیت ۲۵ درصدی تا بهار سال ۲۰۲۱ ادامه داشته باشد.

دانیل اچ. ویس، مدیر اجرایی موزه متروپولیتن در این‌باره گفت: “اگر ظرفیت ۲۵ درصدی تا ژوئن ۲۰۲۱ افزایش پیدا نکند، این موزه باید دور دیگری از اقدامات پس‌انداز، مانند ترمیم حقوق پرسنل یا برنامه‌نویسی جدیدی را در نظر بگیرد.”

متروپولیتن تقریباً به یک سوم درآمد سالانه خود از طریق فروش بلیت و خریدهای دیگر بازدیدکنندگان، وابسته است و این موزه پس از همه‌گیری کرونا دو بار کاهش کارمند داشته و اکنون کارکنان آن حدود ۲۰ درصد کمتر از قبل همه‌گیری کرونا است. اما این اضطراب مالی به این معنا نیست که دولت ایالت متحد را تحت فشار قرار می‌دهد تا به آنها اجازه دهد تا گالری‌های خود را پر از ظرفیت کنند.

ویس گفت: “ما می‌خواهیم باز باشیم، اما ایمنی اولویت ماست. به خصوص اینکه در سراسر کشور می‌بینیم که همه‌گیری کرونا دقیقاً به دلیل عدم پایبندی به قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی در حال افزایش است.”

این در حالی است که مدیران موزه انجمن تاریخی نیویورک که اولین موزه تاسیس شده در این شهر است به مانند بسیاری از موسسات دیگر به دلیل اینکه تنها بخشی از درآمد سال گذشته خود را خواهند داشت، استعفا داده‌اند. در نتیجه بیشتر کارمندان این موزه شاهد کاهش حقوق بوده‌اند و این موزه ۱۱ نمایشگاه خود را لغو یا به تعویق انداخته است.

لوئیز میرر، مدیر اجرایی این موزه گفته است که درآمد آنها از طریق فروش بلیت و سایر موارد مانند خرید از مغازه‌های هدایا، تقریباً ۳۵ درصد از درآمد سالانه موزه را تشکیل می‌داده؛ یک افتخار برای او که اکنون پاشنه آشیلی برای این موسسه شده است.

هفته گذشته، اریکا سانگر، مدیر اجرایی انجمن موزه‌های نیویورک در یک میزگرد با قانونگذاران ایالتی، یک تصویر اقتصادی وخیم برای موزه‌ها این شهر ترسیم کرد؛ مگر اینکه محدودیت ظرفیت ۲۵ درصدی در اسرع وقت افزایش یابد.

خانم سانگر گفت که این سازمان تخمین زده است که موزه‌های ایالت نیویورک روزانه ۳٫۵ میلیون دلار در ماه آوریل ضرر کرده‌اند. در حالی که مطمئناً از زمان بازگشایی این رقم کاهش یافته است.

 وی اعلام کرد از زمان فشارهای اقتصادی به تبع همه‌گیری کرونا، حداقل ۱۲ موزه را می‌شناسد که در مورد انحلال یا ادغام بحث می‌کنند. زیرا مدت زمانی که یک موزه قادر خواهد بود با ظرفیت ۲۵ درصد به فعالیت خود ادامه دهد به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان وقف، ذخایر نقدی موزه و همچنین میزان بودجه دولتی که دریافت می‌کنند.

از سوی دیگر بحران بازدیدکننده نیز به دلیل افزایش همه‌گیری کرونا یکی دیگر از مشکلات موزه‌هاست. ریچارد آرمسترانگ، مدیر موزه گوگنهایم اعلام کرده که موسسه آنها قبلاً از بازگشایی‌ها تخمین زده بود که روزانه ۸۰۰ نفر بازدید‌کننده محدود خواهند داشت، اما سرانجام، موزه ظرفیت پذیرش خود را در حدود ۶۰۰ بازدیدکننده در نظر گرفت. اما از زمان باز کردن درهای این موزه در اوایل ماه اکتبر، تعداد بازدیدکنندگان روزانه آنها به طور متوسط ​​حدود ۵۴۰ نفر است.

در طول ماه سپتامبر نیز متروپولیتن حدود ۲۴ درصد از تعداد بازدیدکنندگان را نسبت به سال قبل به خود اختصاص داد، در حالی که موزه هنرهای مدرن حدود ۱۴ درصد از بازدید کنندگان سپتامبر سال گذشته را میزبانی کرده است.

اگرچه مدیران موزه‌های نیویورک به دنبال افزایش ظرفیت مخاطب هستند اما حتی اگر موزه‌ها بتوانند محدودیت بازدیدکنندگان را کاهش دهند، همه مناطق شهر نیویورک در موقعیت انجام چنین کاری نیستند. زیرا برخی از موزه‌ها در نزدیکی مناطق پرجمعیتی هستند که شیوع بیماری ویروس کرونا در این مناطق بیشتر است؛ مانند موزه کوئینز که تنها چند قدم از محلات پرجمعیت فاصله دارد و این موزه با احتمال بسته شدن موقت دوباره روبرو است.

سالی تالانت، مدیر موزه کوئینز گفت که از آنجا که تخمین درآمد بلیت برای سال مالی جاری دشوار است، وی این مورد را به طور کامل از بودجه موزه حذف کرده است.

در میان این آشفتگی، با توجه به اینکه بسیاری از موسسات نیویورک ده‌ها کارگر خود را اخراج کرده‌اند، کارمندان موزه‌ها نیز همچنان ترس از دست دادن شغل خود دارند. برخی از کارکنان اصلی موزه‌‌ها در ماه‌های ابتدایی بیماری کرونا دستمزد دوران خطر خود را به صورت پاداش یک‌جا، به همراه دستمزد خود دریافت کردند، اما این پرداخت برای مدت کوتاهی در دسترس آنها بود و علیرغم مطالبات فعلی، نمایندگان اتحادیه کارمندان موزه می‌گویند اکنون مدیران موزه‌ها حاضر به چانه‌زنی درباره هزینه‌های دوران خطر کارمندان خود نیستند.

رابرت ویلسون که نماینده کارگران هنری و کارکنان مرمت و نگهداری در موزه هنرهای مدرن و گوگنهایم است گفت که این موزه‌ها در حال حاضر در شرایط مالی سختی قرار دارند.

این در حالی است که کارمندان موزه‌ها شغل خود را به عنوان یکی از سازگارترین مشاغل با چالش‌های همه‌گیری کرونا می‌دانند. آنها در گفتگوهای خود، فضای گسترده برخی از موزه‌ها و کارمندان آموزش دیده برای اطمینان از رعایت فاصله‌گذاری بازدیدکنندگان را مثال می‌زنند.

از سویی دیگر به گفته اغلب مدیران، بیشتر افرادی که از درب موزه‌ها عبور می‌کنند اکنون عمدتاً نیویورکی هستند. در موزه ویتنی، تقریباً ۹۰ درصد از بازدیدکنندگان در ماه سپتامبر که تقریباً ۳۰ هزار نفر می‌شوند، نیویورکی بودند، در حالی که در سال ۲۰۱۹ یک سوم آنها اهل این شهر بودند.

رئیس اجرایی متروپولیتن نیز که زمانی مقصد محبوب گردشگران بین‌المللی بود از زمان همه‌گیری کرونا، از این موزه با عنوان “موزه محلی” یاد می‌کند.

بحران موزه‌های اروپا

اما بحران موزه‌ها تنها مختص آمریکا نیست، زیرا بازدید از مهم‌ترین موزه‌های اروپا نیز به یک‌سوم آمار سال گذشته رسیده است.

نیویورک‌تایمز هفته گذشته در گزارشی به بحران موزه‌های اروپایی پرداخته بود که با توجه به کمک‌های مالی دولت‌ها با کاهش شدید مخاطب روبه‌رو شده‌اند.

در این گزارش اشاره شده که بازدیدکنندگان سالن‌های مختلف موزه ملی آمستردام این روزها احساس می‌کنند فضای بسیار زیادی را در اختیار دارند زیرا پیش از آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، این موزه روزانه حدود ۱۰ هزار نفر بازدیدکننده داشته، اما این آمار در این روزها به حدود ۸۰۰ نفر در روز رسیده است.

پیش بینی شده در بهترین حالت و با لزوم رعایت قوانین سختگیرانه از جمله رزرو بلیت، استفاده از ماسک، پیروی از مسیرهای تعیین‌شده و رعایت فاصله اجتماعی، موزه ملی آمستردام می‌تواند روزانه ۲۵۰۰ نفر را میزبانی کند اما مسئله این‌جاست مردم برای بازدید با چنین محدودیت‌هایی علاقه نشان نمی‌دهند.

موزه ارمیتاژ آمستردام نیز که سال گذشته روزانه ۱۱۰۰ بازدیدکننده جذب کرده بود و در شرایط کنونی با وجود اینکه مسوولان این موزه تعداد فروش بلیت برای بازدیدکنندگان را به ۶۰۰ نفر کاهش داده‌اند، اما این روزها فقط نیمی از ظرفیت این بلیت‌ها به فروش می‌رسد.

در حال حاضر تقریبا تمام موزه‌های اروپایی از کمبود بازدیدکنندگان رنج می‌برند، اما توانایی این موزه‌ها برای مقابله با این بحران به میزان و نحوه تامین بودجه آن‌ها بستگی دارد.

آن دسته از موسساتی که از طریق دولت تامین مالی می‌شوند، می‌توانند از این بحران با وجود مشکلات عبور کنند، اما موزه‌ها و موسساتی که به فروش بلیت متکی هستند، تصمیم‌های سخت و دشواری را پیش رو دارند. بسیاری از این موسسات تعدیل نیرو را در پیش گرفته‌اند.

آمار و ارقام منتشرشده از موزه‌های سراسر اروپا به یک نتیجه مشترک منتهی می‌شود: شمار بازدیدکنندگان موزه‌هایی که بازگشایی شده‌اند به یک‌سوم آمار سال گذشته رسیده است. موزه لوور پاریس اعلام کرد روزانه ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر از این مکان بازدید می‌کنند در حالی که سال گذشته این آمار  15 هزار نفر، گزارش شده بود.

موزه‌های دولتی برلین که مجموعه‌ای از ۱۸ موزه در پایتخت آلمان را شامل می‌شود؛ آمار بازدیدکنندگان را ۳۰ درصد آمار همیشگی گزارش کرده‌اند.

 شرایط در مورد سایر موزه‌ها به مراتب وخیم‌تر است. موزه ون‌گوگ در آمستردام که در شرایط عادی روزانه ۴۵۰۰ بازدیدکننده داشت حالا فقط ۴۰۰ بازدیدکننده در روز دارد.

یکی از دلایل عمده این کاهش محدودیت‌های مسافرتی و بسته بودن مرزهای کشورهای اروپایی است که آمار گردشگران خارجی در کشورهای اروپایی را به شدت کاهش داده است و با اوج‌گیری دوباره همه‌گیری کرونا در اروپا این موضوع تشدید خواهد شد.

با این‌که دولت‌های بسیاری از کشورهای اروپایی از موسسات فرهنگی ملی کشور حمایت می‌کنند؛ اما در سال‌های اخیر دولت در برخی از این کشورها از جمله هلند، حمایت مالی از موزه‌ها را قطع کرده و آنها را به اتکای بیشتر بر درآمد حاصل از فروش بلیت، سوق داده است.

بر همین اساس موزه ملی آمستردام و موزه ارمیتاژ آمستردام، مدل‌های تامین بودجه متفاوتی دارند. درحالی که موزه ملی آمستردام یک‌سوم بودجه‌اش را از دولت دریافت می‌کند، موزه ارمیتاژ آمستردام هیچ کمک مالی از دولت دریافت نمی‌کند و 70 درصد از بودجه‌اش به فروش بلیت متکی است.

با وجود اینکه بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا، فرانسه، آلمان و هلند از اختصاص کمک مالی به بخش هنری خبر داده‌اند، اما بسیاری از موسسات همچنان رویارویی با ضررهای مالی را در آینده پیش‌بینی می‌کنند.

لیدویج د کوکو، مدیر خانه رامبرانت که موزه‌ای در خانه و کارگاه این نقاش است، گفت: “ما برای چند سال آینده خسارت‌های هنگفت مالی و روند بازگشت به شرایط عادی را بسیار آهسته پیش‌بینی می‌کنیم. ما انتظار داریم که در سال ۲۰۲۴ به تعداد عادی بازدیدکنندگان خود برگردیم که این موضوع از نظر مالی، یک فاجعه است.”

پیش از شیوع ویروس کرونا، ۸۰ درصد از بازدیدکنندگان این موزه را گردشگران خارجی تشکیل می‌دادند.

به گفته د کوکو، این موزه در پی کاهش آمار بازدیدکنندگان متحمل دو و نیم میلیون یورو معادل سه میلیون دلار خسارت شده که این رقم بیش از نیمی از بودجه کلی این موزه است. در حالی که به گفته او، کمک مالی از سوی دولت، حدود یک میلیون دلار از این خسارت را جبران کرده است.

یلماز جزیوار، مدیر موزه لودویگ در کلن هم معتقد است؛ موزه‌های آلمان بسیار خوش‌شانس هستند چراکه از سوی دولت کمک‌های مالی خوبی دریافت کرده‌اند. به عقیده او، موزه‌های این کشور بدون وجود بازدیدکنندگان در خطر تعطیلی قرار دارند.

مدیر موزه لودیویگ می‌گوید: “این بحران نشان داد سیستم آلمان برای مثال تا چه حد در مقایسه با ایالات متحده سالم و قدرتمند است. ما به بازدیدکنندگان نیاز داریم اما آن‌ها تامین‌کننده بخش اعظمی از بودجه کلی ما نیستند.”