به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، ساختمان مسکونی پارک: هر گاه به پلان یک بنای قدیمی نگاه می کنم، احساس وصف ناپذیری به سراغم می آید! خلق فضا در توده، حکم هندسه خالص در درون، اشکال هندسی محاط در دایره همگی مانند لحظه ای هستند که گویی قبلا دیده ام و در حال تکرار شدن اند.
– زمین این خانه دارای ۴ نما و بصورت جزیره در کنار پارکی محلی قرار گرفته است. |مشابه یک کوشک|
– با وجود ۴ نما، طراحی فضاها از هسته مرکزی پلان آغاز و به اطراف گسترده شد. |مشابه یک پلان قدیمی|
– اشکال هندسی منظم در طراحی ساختمان مسکونی پارک، راست گوشه و گونیای سفید از دل توده سیاه رنگ هست شدند. |مشابه یک پلان قدیمی|
– حد فاصل هندسه خالص فضاها در داخل، با اضلاع غیر گونیای موازی با گذر در خارج، توده ای حجیم بوجود آورد. |مشابه یک پلان درونگرای قدیمی|
– با نگاه برونگرای معماری امروز، این توده به فضای نیم باز مبدل و احجام سفید خالص درونی با پوسته آجری ظریف و تاثیر پذیرفته از محورهای اصلی، باد و سیالیت محیط در آغوش کشیده شد. |مشابه رواق یک کوشک|
– پوسته بیرونی بوسیله دو محور عمود بر هم در کل تبدیل به چهار بخش اصلی شد. |مشابه محورهای یک کوشک|
– محورهای عمود بر هم، در محل تقاطع با نما، کششی به سمت داخل بنا بوجود آورده اند. این کشش همان تاریکی رواق در آکس های یک کوشک است. |مشابه ایوان های یک کوشک|
– با قوس دار شدن چوب های زیر سقف و دیوارهای در برگیرنده محورهای به داخل کشیده شده، سایه های مشابه و آشنایی تولید شد. |مشابه سایه ایوان یک کوشک و یا خانه|
و اما همه اینها برای یک خانه روح نخواهد شد.
و دمیدن روح شاید چیزی است ناگفتنی.
طراحی ساختمان مسکونی پارک
همانطور که در معماری خانه های ایرانی در بافت شهرها نه هندسه ی خالص درونی، حاکم بر نمای بیرونی می شود و نه معابر ارگانیک بر ساختار هندسی منظم درون پلان تاثیر منفی می گذارد، این الگو با دولایه شدن نما در این پروژه محقق گردید و گفتگوی میان این دو لایه در عرصه فضاهای نیم باز، سیالیتی به وجود می آورد که در نما قابل شنود است.
در طراحی عناصر نما ساختمان مسکونی پارک تلاش شد تا حس سیالیت محیطی حجم حفظ و تقویت گردد. در این راستا عناصر نما عناصری بی پایان اند تا هیچ نقطه مکثی به وجود نیاید و امتداد بصری بدون وقفه حفظ گردد. سایه بان ها به عنوان عناصر محافظ و سایه انداز در راستای پوسته های آجری و هماهنگ با فرورفتگی های نما امتداد بصری افقی را تقویت می کنند. نحوه چیدمان آجرها نیز در تقویت این تداوم نقش مهمی دارد.
مشخصات و موقعیت ساختمان مسکونی پارک
موقعیت: تهران، قیطریه، خیابان سهیل، نبش خیابان سپیده، پلاک ۲
معمار/معماران: بهزاد حیدری و شیرین صمدیان (مهندسان مشاور طرح و معماری پرگار)
همکاران طراحی پروژه ساختمان مسکونی پارک: مریم غلامی ، آناهید قاسمی ، نیکروز سیدی ، آرش محمدزاده
کارفرما: دکتر عزیزی
سال آغاز پروژه: ۱۳۹۲ شمسی
سال پایان پروژه: ۱۳۹۵ شمسی
مساحت زمین: ۳۷۰ متر مربع
مساحت زیربنا: ۱۵۰۰ مترمربع
اجرا: بهزاد حیدری
همکاران اجرایی: سهند مظلومی ، نیکروز سیدی
عکس: حسین فراهانی ، مهرداد عمرانی
- منبع خبر : آبگینه
