به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، کتاب ساختارگرایی و معماری: به هر میزان که مفهوم واژه ساختار واضح است، به همان مقدار واژه ی ساختارگرایی، مبهم است. ساختارگرایی نیز مانند واژه های رمانتیسیسم و کلاسیسیسم بیش از آنکه روشنگرباشد، گیج کننده است. اگر منظور از ساختار نظم دادن است که موجب ایجاد انسجام می گردد، در معماری این موضوع عمدتا با نحوه شکل دادن فضا مرتب می شود. ساختارگرایی درباره ی فضا دادن به فرصت هایی است که امکان آزادی عمل را ایجاد می کند، امری که ما آن را آزادی می خوانیم. این فضا بی تردید نیازمند درجه ای از قاعده مندی است.
چرا که آزادی و رهایی بدون وجود قواعد بازی که محدودیت ها را ایجاد می کنند، قابل تعریف نیستند. ساختارگرایی در معنای واقعی آن هم ناظر به موضوعاتی است که یکسان و ثابت اند و هم می تواند ابعادی را در خود جای دهد که متفاوت و متغیر باشند آنچه که می تواند معنای ساختارگرایی در معماری و شهرسازی باشد را می توان در تناقضاتی که در ادامه به آن پرداخته شده خلاصه کرد. موضوعاتی که تأثیر آنها در محیط حرفه ای دموکراتیک امروزه روبه رشد است.
جامعه و فرد
کتاب ساختارگرایی و معماری: همان طور که نحوه استفاده هر شخصی از زبان که ابزاری مشترک است متقابلا بر این ابزار مشترک و نحوه استفاده آن شخص از آن تأثیر می گذارد، چین رابطه ی متقابلی را می توان در میان فضاهای فردی و اشتراکی نیز متصور شد ساختار از یک سو نماد جامعه است. اما از آنجا که امکان تفسیر از خود را می دهد. از سوی دیگر نمایانگر شرایط هر یک از ما در زمان های مختلف است.
بدین شکل ساختار می تواند جامعه و فرد را با یکدیگر وفق دهد. ساختار، فقط محافظ منافع شخصی نیست، بلکه فراتر از آن تضمین کننده منافع مشترک است و در نتیجه، نه تنهاتفاوت ها میان محدوده های شخصی و جمعی بلکه روابط میان آنها را در خود جای می دهد. معماری باید جایی را برای آنچه ما به عنوان شرکت کنندگان در فضا، برای حس تعلق و حس در خانه بودن نیاز داری خالی بگذارد. به علاوه معماری باید برای آنچه که مردم را گرد هم آورده و در کنار هم نگاه می دارد، نیز فضایی ایجاد کند.
آزادی و قواعد بازی
کتاب ساختارگرایی و معماری: آزادی به معنای دارا بودن قدرت انتخاب های شخصی از میان فرصت هایی است که قواعد بازی فراهم می آورند (مانند آنچه در شطرنج رخ می دهد. آزادی یک مفهوم نسبی است و فقط در رابطه با عواملی که آن را محدود می کند می تواند وجود داشته باشد.
آزادی موجود در بازی از یک سو مدیون قواعدی است که محدوده ی فرصت های ممکن را تعریف می کند و از سوی دیگر حاصل فعالیت هایی است که برای به چالش کشیدن این قواعد تلاش می کند به عبارت دیگر، آزادی به معنای تلاش برای استفاده حداکثری از فضا و فرصت داده شده است و این همان چیزی است که ما به عنوان آزادی تجربه می کنیم. در حقیقت، قوانین بیشتر از آنکه آزادی را محدود کنند موجب ایجاد آن می شوند.
در نتیجه فقط یک ساختار منعطف نیاز است تا امکان بیان شخصی را برانگیزد. نقشه ی شهری که بر اساس شبکه ای منظم شکل گرفته باشد بیشترین حد آزادی ممکن را برای پر کردن فضاها و در نتیجه، تفسیرپذیری فراهم می آورد دقیقا به این علت که از قواعدی واضح و ساده تشکیل شده است.
پایداری و تغییر
کتاب ساختارگرایی و معماری: ساختار به عنوان موضوعی ماندگار و محافظه کار تمایلی به تغییر ندارد. اما به منظور همراه ماندن با زمان در یک فرد پویا، ما دائما نیازمند به فضای متغیر، و در نتیجه، انعطاف پذیر هستیم: چیزی که می توان آن را فضای زمانه خواند. ما انتظار داریم ساختاری که به اندازه ی کافی منعطف است بتواند تحت تأثیر قرار بگیرد، بدان معنا که، آزادی را ممکن کند بدون آنکه تضعیف شود و حتی تغیر پذیری را تشویق کند و در نتیجه بتواند منطق گردد.
به عبارت دیگر، هدف ساختن فضایی است که بیشترین فرصت و جای ممکن را برای تفسیر، تغیر و تطبیق باقی گذارد. می توان ساختار را به مانند اندامی در نظر گرفت که آنچه را باید حفظ شود و آنچه را که باید تغییر کند، در تعادل و وفاق قرار می دهد. این تناقض در ساختارگرایی تضمین می کنند که هر دو موضوع حفاظت و تحول مد نظر قرار گرفته است.
توضیحات تکمیلی کتاب ساختارگرایی و معماری
| وزن | ۴۰۰ g |
|---|---|
| نویسنده: | هرمان هرتزبرگر |
| مترجم: | حبیب قاسمی |
| قطع: | وزیری |
| تعداد صفحه: | ۲۶۴ |
| نوع صحافی/جلد: | شومیز |
| تاریخ نشر: | ۱۳۹۹ |
| نوبت چاپ: | اول |
| سال چاپ: | ۱۳۹۹ |
| ناشر: | کتابکده کسری |
- منبع خبر : گروه معماری آرل
