به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، منطق کتاب معماری منبع باز که در هفت بخش تدوین شده، مانند یک قایق بادبانی که برای پیش رفتن در خلاف جهت باد، جهت بادبان را تغییر می‌دهد، پرشور و در جهت‌های مختلف به پیش می‌رود. راویان کتاب، پیش از آنکه تغییر جهت دهند، به اندازه کافی در یک جهت پیش می‌روند، اما همواره نگاهی باز و روبه جلو دارند. جهت اصلی، همان باور مشترک به انگاره منبع باز بودن، است.
تاریخچه معماری به زمانی برمی‌گردد که آدمی برای زندگی مجبور به ساخت سرپناه برای خود بود. معماری از دوره‌های پیش از تاریخ، اساسی‌ترین نیازهای بشری را همچون ساخت سرپناه و خانه برآورده کرده است.
در عین‌حال معماری به دلیل قابلیت خلق طرح‌هایی در ابعاد بزرگ و باشکوه، امکان یافته تا به‌عنوان واسط خود بزرگنمایی و نمایشی در خدمت کل جامعه قرار گیرد. تمدن‌های باستانی نیز معمولا توسط بقایای معماری و دستاوردهایشان شناخته می‌شوند.
زمانی که مدرنیسم در معماری شکل گرفت، این کار یک حرکت آوانگارد با زیرلایه‌های زیبایی‌شناختی، اخلاقی، فلسفه‌ای محسوب می‌شد. امروزه دیگر سازه‌های بزرگ نمی‌توانند فقط توسط یک شخص خلق شوند، بلکه افراد زیادی در طراحی آن نقش دارند. ساختمان پایدار تبدیل به یک مفهوم همه‌گیر شده و تأثیر عمیقی بر معماری گذاشته است. در میانه دنیای شگفت‌انگیز معماری، نوعی از معماری سربرآورده که از آن به «معماری منبع باز» تعبیر می‌شود.
طراحی مخصوص به خودت را انجام بده
«طراحی می‌تواند به همان روشی که دستور پخت‌ها، غذاها را ترویج می‌دهند، به اشتراک گذاشته شود و تعمیم یابد. در ۱۹۷۴ انزو ماری که در مقام یک متفکر طراحی و محرکی هوشمند در اواخر قرن بیستم شناخته می‌شد، دقیقا همین موضوع را ارائه کرد؛ مجموعه‌ای که قطعا به دنیای اتم‌ها نمی‌خورد.
این مجموعه، به‌صورت خط تولیدی از مبلمان چوبی شکل گرفت. مجموعه‌ای از صندلی‌ها، میزها، کتابخانه‌ها و تختخواب‌ها و غیره. اما آن‌ها در قالب فهرستی از دستورالعمل‌های «خودت انجام بده» ارائه شدند و به فروش رسیدند. آن دستورالعمل‌ها به هر کسی این امکان را می‌داد که مجموعه‌ای کامل از مبلمان را در خانه یا پارکینگ خود و بدون هیچ ابزار برقی بسازد، تعمیر یا سرهم کند.»
این کتاب چه صحبتی با مخاطب دارد؟
کتاب معماری منبع باز، صرفا با تولید سروکار ندارد؛ پذیرش پروژه‌ای خاص، مثل پروژه‌های انتقادی، عمومی، کارفرما، مرتبط با همتایان، می‌تواند بخشی از خودِ پروژه را شکل دهد، آن‌هم با ساختن چرخه‌ای از بازخوردهایی که هدف پروژه را بنا می‌کند یا رها می‌کند و با همه پیامدهای مثبت و منفی آن، در نهایت بخشی از آن می‌شود.
معماری منبع باز، معماری‌هایی با شکل هندسی ایستا را با معرفی فرایندها، شبکه‌ها و سامانه‌های پویا و مشارکتی جایگزین می‌کند. طرفدارانش آن‌را از طریق کد در مقابل جِرم، ارتباطات در مقابل ترکیب‌ها، شبکه‌ها در مقابل سازه‌ها، انطباق در مقابل سکون، متمایز می‌کنند.
هدف معماری منبع باز، تبدیل معماری از یک مکانیزم تحویل تغییرناپذیر، به بوم‌سامانه‌ای شفاف، همه‌گیر و پایین به بالا است.
- منبع خبر : صدای معمار
