هر آنچه باید درباره سند زدن ملک بدانید
هر آنچه باید درباره سند زدن ملک بدانید
پیدا کردن یک خانه خوب و سند زدن همیشه یکی از کارهای چالشی و پر دردسر است. رفتن به بنگاه‌های املاک مختلف، پرسیدن شرایط و هزینه‌ها و... معمولا نیاز به وقت زیادی دارد. زمانی که خانه ایده‌ال خود را پیدا می‌کنید تازه نوبت به سند زدن، نوشتن مبایعه‌نامه و انتقال آن می‌رسد. در این مطلب با مقررات سند زدن آشنا شوید.

به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم،سند زدن ملک، جزئیاتی دارد که اگر به آن‌ها توجه نشود، ممکن است باعث پشیمانی خریدار و یا فروشنده شود. در این مطلب شما را با زیروبم سند زدن آشنا می‌کنیم.

در مرحله اول برای خرید و سند زدن ملک یا خانه به دو نفر احتیاج داریم:

فروشنده: کسی که می‌خواهد ملک یا خانه را بفروشد.

خریدار: کسی که می‌خواهد ملک یا خانه را بخرد.

سپس درصورتی که به این توافقات رسیده باشند، وارد معامله می‌شوند.

مراحل معامله ملک

معامله ملک سه مرحله دارد: توافق کردن، سند زدن ملک، ثبت در دفتر اسناد رسمی

۱: توافق کردن

توافقی است که خریدار و فروشنده با هم می‌کنند. در این توافق، نوشته‌ای کتبی به نام قول‌نامه می‌نویسند، به ‌عبارتی فروشنده و خریدار می‌گویند ما حرفی که بین خودمان زده‌ایم را قبول داریم و آن را مکتوب می‌کنیم.

قول‌نامه و مبایعه‌نامه چه تفاوتی بایکدیگر دارند؟

اسم حقوقی قول‌نامه به مبایعه‌نامه تغییر داده شده است. قول‌نامه، بار حقوقی ندارد و اگر بین دو طرف دعوا ‌‌شود، و به دادگاه مراجعه می‌کنند، قول‌نامه محکمه‌پسند نیست و شرایط فقهی لازم را ندارد.

زیرا اساس قانون ما در ایران فقه است. برای همین قول‌نامه را به مبایعه‌نامه تبدیل کردند.

حدود ۱۰۰ سال پیش، نام مبایعه‌نامه، مجتهدنویس بود.

زیرا مردم سواد کافی نداشته، و برای معامله از ملا و یا شیخ کمک می‌گرفتند که خود به اصول فقهی آگاه بود، در حقیقت او یک مبایعه‌نامه تنظیم می‌کرد.

بعد از مدتی و با بالارفتن سواد مردم، برای انجام معاملات به شیخ و یا ملا مراجعه نمی‌کردند و خودشان قول‌نامه را می‌نوشتند، اما شرایط را رعایت نمی‌کردند.

در نتیجه «مبایعه‌نامه یعنی سند غیر رسمی قبل از رسمی شدن»، ایجاد شد.

در مبایعه‌نامه چه مواردی باید قید شود؟

  • مشخصات فروشنده: مشخصات سجلی، آدرس(در آدرس حتما باید کدپستی ذکر شود)، تلفن همراه و ثابت.
  • مشخصات خریدار: مشخصات سجلی، آدرس(در آدرس حتما باید کدپستی ذکر شود)، تلفن همراه و ثابت.
  • موضوع مورد معامله(مبیع): مشخصات کامل جغرافیایی، ثبتی، هندسی(مساحت زمین یا خانه).
  • مبلغ مورد معامله: شامل قیمت واحد و قیمت کل به وجه رایج کشوری، ریال یا معادل تومان.
  • زمان مورد معامله: زمان و نحوه پرداخت، زمان حضور در دفترخانه و تنظیم سند. برای نحوه پرداخت باید حتما مشخص شود که خریدار چه مبلغی را، در چه زمانی و با چه شرایطی به فروشنده می‌دهد.
بخوانید:  دریافت کد رهگیری خرید خانه الزامی شد!

۲: سند زدن

تاکنون خریدار، با فروشنده به توافق رسیده‌اند و مبایعه‌نامه نوشته‌اند. اما این مبایعه‌نامه منحصربه‌فرد نیست و ممکن است فروشنده خانه را به چندین نفر دیگر نیز بفروشد.

برای جلوگیری از این اتفاق، بعد از تنظیم مبایعه‌نامه، فروشنده و خریدار، به بنگاه‌های معامله املاک مجاز می‌روند، تا مبایعه‌نامه خود را در سیستم نرم‌افزاری جامع ثبت کنند.

دقت داشته باشید «بنگاه معامله املاکی» که مراجعه می‌کنید حتما رسمی و معتبر باشد.

مشخصات ملک، خریدار و فروشنده، در سیستم ثبت شده و کد رهگیری صادر می‌شود.

این سیستم سراسری است، در نتیجه اگر فروشنده بخواهد هم‌زمان یک ملک را به چند نفر بفروشد، سیستم خطا داده و می‌گوید کد رهگیری برای این ملک صادر شده است.

صادر شدن کد رهگیری به منزله سلامت معامله بوده و یکی از مراحل لازم برای سند زدن خانه است.  بعضی از افراد، تنظیم مبایعه‌نامه را هم در بنگاه معاملات ملکی انجام می‌دهند.

۳: ثبت در دفتر اسناد رسمی: سند زدن

در این مرحله از انتقال سند، خریدار کاری ندارد و فروشنده باید با شناسنامه و اصل سند، به دفتر اسناد رسمی مراجعه کند. دفتر اسناد لیست مدارک مورد نیاز برای تشکیل پرونده را به فروشنده می‌دهد تا آن را آماده کند.

برای سند زدن ملک در دفتر اسناد رسمی چه مدارکی لازم است؟

  • اصل و تصویر سند مالکیت
  • اصل و تصویر بنچاق
  • تصویر شناسنامه و کارت ملی فروشنده و خریدار
  • اصل و تصویر وکالت‌نامه
  • اصل و تصویر پایان‌کار و یا عدم خلافی شهرداری یا نامه بازدید شهرداری یا بخشداری (در مورد زمین‌های دارای بنا و زمین‌های بدون بنا)
  • صورت‌مجلس تفکیکی در مورد آپارتمان (این مورد باید هماهنگ شود)
  • اصل و تصویر حصر وراثت(در مورد سندهای ورثه‌ای)
  • اصل و تصویر فرم مالیات بر ارث(در مورد سندهای ورثه‌ای

مرحله آخر سند زدن: انتقال سند

طبق تاریخی که در مبایعه‌نامه آمده است، فروشنده و خریدار برای سند زدن خانه در دفترخانه حضور پیدا می‌کنند.

اگر یکی از طرفین مثلا فروشنده، در دفترخانه حاضر نشد، و خریدار نتوانست به هیچ طریقی با او تماس بگیرد، وظیفه دارد تا آخرین ساعت اداری در دفترخانه بنشیند، اگر فروشنده نیامد، خریدار گواهی عدم حضور می‌گیرد.

اگر خریدار به‌هیچ‌وجه نتوانست فروشنده را پیدا کند، با گواهی عدم حضور به دادگاه رفته و می‌تواند هزینه پشیمانی را از فروشنده بگیرد.