به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، برق کشی ساختمان یکی از مهمترین قسمت های ساخت ساختمان به شمار می رود که معمولا همراه با مراحل اولیه ساخت ساختمان شروع و بعد از اجرای مراحل نازک کاری پایان می یابد.
در گذشته روش های خاصی برای این کار وجود نداشت و به همین دلیل معمولا پس از پایان کار ساخت ساختمان، برق کشی آن به صورت روکار انجام می گرفت. اما امروزه به دلیل ایجاد تنوع در روش های برقی کشی و تحول در ساخت و ساز استفاده از روش های سنتی منسوخ شده، و به همین دلیل برق کشی ساختمان ها با استفاده از روش های روز دنیا انجام می شود.
اصول مهم در برق کشی ساختمان
از جمله قوانینی که مورد توجه قرار می گیرند به شرح زیر می باشند.
توجه به ظرفیت استاندارد فیوزها
فیوزها برای مصارف مختلف در قسمت های گوناگون ساختمان نصب می شوند. در برق کشی باید به این نکته توجه داشت که فیوزها با ظرفیت استاندارد انتخاب شوند. برای مثال ظرفیت فیوز روشنایی ۱۰ آمپر، فیوز پریزها ۱۶ آمپر، فیوز کنتور ۲۵ آمپر و فیوز اصلی ساختمان ۲۰ آمپر است.
توجه به مکان قرارگیری وسایل برقی
یک برق کار حرفه ای می داند وسایل برقی در چه قسمت هایی از ساختمان قرار می گیرند، بنابراین طبق تصور ذهنی خود اقدام به سیم کشی می کند. مکان هایی که لباس شویی، اجاق گاز، پکیج، هود، یخچال و سایر وسایل در آنجا قرار می گیرند باید به پریز دسترسی داشته باشند.
صاحب خانه باید بدون زحمت از وسایل برقی خود استفاده نماید، از این رو در نظر گرفتن مکان قرارگیری این وسایل بسیار مهم است. تعداد پریزها باید به اندازه ای باشد که به سیم های رابط نیازی نباشد.
رعایت در فاصله سیم کشی
در هنگام برق کشی باید یکسری فاصله بین سیم ها رعایت شود. برای مثال فاصله پریزها از کف باید ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر و فاصله کلیدها از کف باید ۱۱۰ الی ۱۲۰ سانتی متر باشد. آویزهای لامپ نیز باید از سقف حدود ۳۰ الی ۵۰ سانتی متر فاصله داشته باشند. یک برقکار با این فاصله ها آشناست و آنها را در حین کار خود رعایت خواهد کرد.
رعایت استاندارد سطح مقطع سیم ها
سطح مقطع سیم های مورد استفاده برای روشنایی ۱/۵ میلی متر، سیم های پریز ۲/۵ میلی متر، سیم های اصلی برق ۴ میلی متر، سیم های کولر آبی ۲/۵ میلی متر و سیم های کولر آبی ۴ میلی متر می باشد.
انتخاب انشعاب های مناسب
در انجام این کار انشعاب کنتور باید دارای ظرفیت کافی باشد تا در صورت افزایش ناگهانی بار الکتریکی در منازل، ولتاژ برق افت پیدا نکند و یا وسایل حفاظتی قطع نشوند. تعداد انشعاب های داخلی نیز باید به گونه ای انتخاب شود تا در صورت سوختن یک فیوز، کل ساختمان در خاموشی فرو نرود. اگر تعداد انشعاب ها بیشتر باشد ضریب اطمینان بالاتر خواهد رفت.
مراحل برق کشی ساختمان
پس از آشنایی با اصول، برقکار حرفه‌ای می‌بایست با آگاهی از مراحل اقدام به سیم کشی کند. مراحل برق کشی در ساختمان عبارتند از:
برق کشی ساختمان؛ پیش از کف سازی و کاشی‌کاری و سفیدکاری دیوار:
- نقشه برق ساختمان را بکشید
- تراز کردن قوطی کلیدها و شیار زدن مسیر لوله‌ها
- کندن قوطی کلیدها و سوراخ کردن محل روشنائی سقفی
- اجرای لوله برق گذاری
- پوشاندن لوله‌های برق
- نصب جعبه‌فیوز، آنتن، ماهواره و تلفن
- تامین ارتینگ ساختمان
- گذاشتن لوله فولادی
برق کشی ساختمان؛ بعد از کف سازی و کاشی‌کاری و سفیدکاری دیوار:
- تمیز کردن قوطی کلیدها
- سیم گذاشتن در لوله پولیکاها
- گذاشتن کابل شیلد دار برای بلندگوها
- کابل‌کشی برق، کابل‌کشی تلفن، آنتن، ماهواره و آیفون
- انجام اتصالات سر سیم‌ها
- قلع اندود و عایق‌کاری کل اتصالات
برق کشی ساختمان؛ بعد از نقاشی و کف تمام‌شده:
- بستن کلیه کلید و پریها
- بستن ترمینال بر روی سر سیم‌ها
- نصب دتکتورهای دود و شستی
- نصب آیفون تصویری، آنتن مرکزی، نور مخفی‌ها و غیره
- نصب پایه سینی برق بر روی دیوار
- نصب لوله زیرسینی برق
هزینه برق کشی ساختمان چقدر است؟
برقکاری ساختمان با توجه به متراژ آن، تعداد کلید و پریزها و عواملی از این قبیل هزینه های مختلفی دارد که با مشورت با متخصص این حرفه می توانید هزینه ی تقریبی را بر آورد کرده و سپس برقکاری حرفه ای را برای این کار استخدام نمایید.
