به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، معماری مدرن در میانه دهه آخر قرن نوزدهم بنیان‌گذاری شد و سپس شروع به رشد کرد. شاید بتوان عواملی همچون رنسانس و ظهور افکاری امانیستی را پیش‌زمینه پیدایش معماری مدرن در اواخر سده نوزدهم میلادی دانست. تولدی که با شکوفایی مکتب شیکاگو، نهضت هنر نو همراه شد و توانست آغازی پرشکوه را برای خود رقم بزند. با این حال معماری مدرن عظمت و کمال فعلی خود را مدیون چیزی جز پیشرفت روز افزون تکنولوژی نیست. به بیانی دیگر، معماری مدرن در تکنولوژی گره خورده است و اعتلای آن جز با پیشرفت تکنولوژی ممکن نمی‌شود.
تاریخچه سبک معماری مدرن
سبک معماری مدرن به طور جدی در نمایشگاهی تحت عنوان سکونتگاه در سال ۱۹۲۷ معرفی شد. این نمایشگاه که در آلمان قرار داشت، باعث شد تا معماران به این سبک ساده و زیبا روی آورده و دست از معماری با سبک های سنتی و تجملاتی خود برکشند.
البته تا قبل از سال ۱۹۲۷ نیز رد پاهایی از این سبک را می توان مشاهده نمود. به طور مثال در سال ۱۹۱۹ بود که والتر گروپیوس مدرسه باهاوس را تاسیس کرد و در ابتدا مفاهیم مدرن را در غالب معماری تدریس می کرد.
تعریف اصول طراحی بر اساس منطق و دوری از مفاهیم زیبایی شناسی سنتی، از تعالیم والتر بود. همچنین در معماری مدرن خبری از تجملات و تزئینات بیش از حد نبود و هدف، اجرای طرحی بود که بیشتر کاربردی باشد تا تجملاتی.
معماری مدرن چیست؟
نام سبکی نوین و پیشرو در هنر معماری می‌باشد. معماری نوین واقعیتی انقلابی است که روش و سبک جدیدی در هنر معماری آغاز نمود. در معماری نوین اندیشه‌های خلاقانه همراه با نوع کارکرد، با یکدیگر ترکیب می‌گردند که نتیجه آن طرح معماری اجرا شده‌ای هست که پیش از آن وجود نداشت.
عوامل گوناگونی نظیر علم، تفکرات و اندیشه و انقلاب صنعتی در این معماری تغییراتی ایجاد نموده که هر کدام به نحوی در رشد آن تاثیرگذار بوده است.
اصول مهم در معماری مدرن
مهمترین اصل که هر معمار موظف به رعایت آن است، سادگی در طراحی است. در معماری مدرن خبری از تجملات سبک های معماری سنتی غربی مانند گچ بری های عجیب و غریب، طرح های پیچیده در نما، قالب های یکسان و باشکوه در نمای بیرونی ساختمان و … نیست.
در این سبک تاکید بر منطق در طراحی است به گونه ای که از ساخت اجزایی که به آن نیازی نیست خودداری شده و تمامی تلاش معمار بر استفاده بهینه از فضا و کاربردی بودن محیط است.
در معماری سبک های سنتی غربی معمولا زیبایی ارجعیت بسیار زیادی داشته و در صورتی که معمار میان دوراهی کاربرد فضا و زیبایی آن قرار میگرفته، قطعا زیبایی را انتخاب می کرده است اما در این سبک اصول زیبایی شناسی به کل تغییر یافته است.
هدف معماری مدرن چیست؟
هدف اصلی بر عدم پیروی از روش‌های تقلیدی در هنگام طراحی فرم سازه، جدا شدن از معماری سنتی گذشته، خلق فرم‌ها و طراحی سازه‌های جدید، استفاده از فلز و به کارگیری تزئینات جدید استوار است. استفاده از چنین سبکی در عرصه معماری سبب خلق آثاری شده است که علاوه بر جنبه‌های زیبایی‌شناسی، تحولی عظیم در عرصه کنترل مصرف انرژی به شمار می‌آیند.
سبک معماری مدرن در ایران
شاید برای شما جالب باشد که بدانید این سبک از معماری علاوه بر محبوبیتش در خواستگاه اصلیش یعنی غرب، در ایران نیز طرفداران خاص خود را داشته و در دوره ای خاص در ایران مورد استفاده قرار می گرفته است.
بسیاری از افراد دوران قاجار را جرقه ای در معماری مدرن ایران می دانند زیرا در آن زمان معماران، آغاز به طراحی فضاها و بناهای جسورانه و ساختار شکن کردند و توانستند تاحدودی تعصب و تعلق کامل به معماری سنتی را در میان معماران کمتر کنند.
پس از آن می توان شکوفایی معماری مدرن را پس از جنگ جهانی اول در اوایل قرن ۲۰، با شروع حکومت پهلوی بیان کرد. این سبک تا جایی میان معماران آن دوران مشهور شد که برخی از معماران شروع به تفکر و اجرای تلفیق معماران سنتی و مدرن نمودند.
از آثار مهم مدرن در آن دوران تاریخی می توان مدرسه دارالفنون، آرامگاه سعدی و فردوسی، بانک ملی و … را نام برد. همچنین از معماران تاثیرگذار در سبک مدرن نیز می توان به نام هایی نظیر محسن فروغی و… اشاره کرد.
