به گزارش پایگاه خبری ساخت و ساز هشتم، معماری طبیعت گرا سبک تقلیدی نیست بلکه تفسیری از اصول طبیعت برای ساخت فرم های طبیعی است. طراحان و معماران از طبیعت برای خلق آثارشان الهام گرفته اند. یا ارگانیک، سبک تقلیدی نیست بلکه تفسیری از اصول طبیعت برای ساخت فرم های طبیعی است. مهندسین، طراحان و معماران از طبیعت برای خلق آثارشان الهام گرفته‌اند.
معماری ارگانیک بسط یافته‌ی طبیعت و اصولی است که به طور تحت اللفظی به معنای ارتباط بین ساختمان و محیط پیرامونش است به نحوی که ساختمان با سایت موجود ترکیب شده باشد. به بیان دیگر فلسفه‌‌ی معماری طبیعت گرا نمایش‌دهنده‌ی هماهنگی و سازگاری طبیعت، انسان و محل سکونت است و ترکیب کلی حجم معماری به نحوی است که فضای برون و درون با یکدیگر ادغام و یکپارچه و مصالح از طبیعت برگرفته شده است.
تاریخچه معماری طبیعت گرا
اصطلاح «معماری طبیعت گرا» نخستین بار توسط معمار مشهور آمریکایی فرانک لوید رایت (Frank Lloyd Wright) در سال ۱۹۰۸ ابداع شد، که رویکرد یکپارچه خود را به عنوان الگویی جدید در معماری توصیف کرد. رایت یک ناظر مشتاق در دنیای طبیعی بود، بنابراین وی برای ایجاد یک اکوسیستم پر رونق و در عین حال پایدار و الهام‌بخش، به ایجاد سبکی مبتنی بر معیارهای طبیعی دست زد.
رایت در ویسکانسین (ایالتی در آمریکا) و در روستایی ساده به دنیا آمد و دوران نوجوانی خود را در مزرعه عموی خود گذراند. همین حضور مداوم در مزرعه و دیدن محصولات زراعی، مناطق بکر، دره رودخانه ویسکانسین، همه و همه او را مجذوب طبیعت خدادادی کرد. در اینجا بود که رایت آنچه را که بعدها به نام معماری ارگانیک مشهور شد را کشف کرد.
رویکرد معاصر معماری طبیعت گرا
معماری طبیعت گرا برخاسته از سنت فرهنگی است که قابل درک از طریق طبیعت‌گرایی رومانتیک بریتانیایی است.تکامل در چنین فرهنگ بریتانیایی در آمریکا به صورت معماری ارگانیک فرانک لوید رایت بروز کرده است که به تدریج سبب بروز ایده ی جدیدی در روابط بین انسان ها و محیط زیست و روشی که معماری بایستی روابط را مدیریت کند شده است.
همچنین این سبک به دنبال رسیدن به برترین حس کاربری و آسایش است که در سادگی ارگانیک نهفته است . در عصر معاصر استفاه از عناصر طبیعت در فضاهای مسکونی معمول شده است به طور مثال حضور آب و گیاهان که خرد اقلیمی را فراهم کرده که بر اساس هندسه های منظم شکل گرفته است و یا استفاده از مصالح طبیعی و بومی برای کاهش هزینه‌ی ساخت و دستیابی به طراحی پایدار معاصر موثر بوده است.
انواع معماری طبیعت گرا
اخیراً، گرایش‌های جدید معماری طبیعت گرا با عناوینی همانند: معماری بیوکلاتیک، معماری پایدار، معماری باستان شناسی، معماری جایگزین و معماری زیست محیطی (یا زیست شناسی) ایجاد شده‌اند تا از طبیعت به عنوان منبعی برای الهام استفاده کنند.
این گرایش‌های نوین معماری به دنبال ایجاد ارتباطی بنیادین با ذات طبیعت هستند که ریشه در روان آدمی دارند. هدف آنها هماهنگی بین انسان، فناوری و طبیعت است؛ به عنوان مثال در طراحی، اجرا و مدیریت یک ساختمان سبز، مبنا توجه به سازه به عنوان بخشی از عناصر طبیعی است.
اما ستون فقرات هر یک از این انواع گرایش‌ها، همیشه معماری ارگانیک خواهد بود، که می‌تواند به عنوان «مادر» کلیه این سبک‌های معماری شناخته شود.
تاثیر انسان و محیط در معماری ارگانیک
انسان در طول زندگی خویش بر روی زمین، طبیعت را منبع حیاتی و مرموزی شناخته است.و همیشه سعی بر کشف تمامی ابعاد آن از جمله بیان طبیعت در هنر داشته است.
طبیعت همواره یکی از مهم‌ترین منابع الهام بخش انسان در طول تاریخ بوده است.به طور مثال اولین آثار هنری باقی مانده در غارها. ارسطو، فیلسوف باستان یکی از اولین افرادی بود. که درباره‌ی طبیعت به عنوان منبع الهام‌بخش یاد کرد.
معماران از الگوهای طبیعی به روش‌های مختلف در فرایند طراحی معماری طبیعت گرا استفاده کرده‌اند.
کاربرد و انتخاب مناسب مصالح بومی و طبیعی و نحوه‌ی کاربرد آنها سبب شده. که معماری‌های متمایز با ایده‌ی طبیعیت‌گرایی ایجاد شود.
فرانک لوید رایت، آلوار آلت، لوئی کان و ریچاردسن نمونه‌های خوبی از معمارانی هستند. که کیفیت کاربرد مصالح طبیعی را در پروژه‌‌های خود به حد کمال رساندند.
نمونه‌های مشهور معماری طبیعت گرا
